บทที่ 140 ความเสียใจในอนาคตของคนชั่วร้าย

ทันทีที่อิซาเบลลาสิ้นเสียง ดาวห้าแฉกสัมฤทธิ์ ลูกแก้วคริสตัล และมัดสมุนไพรเวทมนตร์ที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นก็พลันเคลื่อนไหวราวกับถูกดึงด้วยเส้นด้ายล่องหน

ของเหล่านั้นลอยขึ้นสู่อากาศทีละชิ้น พุ่งตรงไปยังไม้กายสิทธิ์ของเธอแล้วหายเข้าไปในถุงผ้าใบซึ่งปิดผนึกอย่างแนบสนิท

อิซาเบลลาสะพายกระเป๋าขึ้นบ่าแล้ว...